Muzyka już od najdawniejszych czasów stanowi ważną część naszego życia. To okazja do zrelaksowania się i choć chwilowego zapomnienia o wszystkich zmartwieniach. Według wielu definicji, określana jest jako jedna z dziedzin sztuk pięknych, która wpływa na psychikę człowieka przez dźwięki. Obecnie na świecie istnieje kilkadziesiąt rodzajów muzyki, których popularność znacznie zmienia się w czasie. Na uwagę zasługują jednak utwory, które swoją unikalnością potrafią być popularne przez kilkaset lat.

Jednym z najwybitniejszych twórców jest wenecki duchowny Antonio Vivaldi, który dla wielu ówczesnych artystów stanowił wzorzec do naśladowania. Urodził się 4 marca 1678 w Wenecji. Początkowo, postępując według ówczesnych zasad posyłania najstarszego syna do zakonu, jego życie skupiało się głownie na pełnieniu posługi kapłańskiej. W wieku 25 lat przyjął święcenia kapłańskie i zaczął pracować w lokalnym sierocińcu. Jego pasją od zawsze była jednak muzyka, z którą związany był od urodzenia. Ojciec Vivaldiego był skrzypkiem, członkiem orkiestry w kaplicy św. Marka. To właśnie od niego młody kompozytor otrzymał pierwsze wskazówki, jak tworzyć utwory. Praca w przytułku okazała się być jednak dla muzyka inspiracją do pisania swoich tekstów i melodii. W szkole tej działał niezwykle popularny we Włoszech kompozytor Domenico Scarlatti, który swoją postawą stanowił wzór do naśladowania dla młodego kapłana. Przez następne trzydzieści lat skomponował on większość swoich głównych dzieł podczas pracy w tym miejscu. W 1705 wydał zbiór sonetów przynoszących mu wielką sławę, a w 1713 napisał swoją pierwszą operę Ottone in villa. W 1718 udał się natomiast w podróż po Europie, podczas której dyrygował m. in. na dworze księcia Filipa. Pomimo licznych koncertów nie zaprzestał jednak komponować dla sierocińca. Po powrocie do Wenecji ukazał się najwybitniejszy utwór Vivaldiego „Cztery pory roku”, który po dziś dzień stanowi jedno z najdoskonalszych dzieł w historii muzyki. Niestety, liczne podróże i natłok obowiązków spowodowały konflikt kompozytora z Kościołem, bowiem nie odprawiał on już mszy, a także został zwolniony z pracy w przytułku. W 1740 wyruszył do Wiednia stanowiącego w tym czasie światowe centrum w dziedzinie muzyki. Jednak ta podróż skończyła się dla niego tragicznie. Niecały rok po przyjeździe nabawił się infekcji, która doprowadziła do jego śmierci 28 lipca 1741 roku. Spoczął na miejscowym cmentarzu dla ubogich. Pozostawił po sobie ponad 500 koncertów i prawie 150 utworów wokalnych. Antonio Vivaldi to z pewnością osoba, która nie uzyskała za życia aż tak dużej sławy, na którą zasługiwała. Dopiero kilkadziesiąt lat po jego śmierci odkryto zbiory dzieł kompozytora, które stanowią jedne z najlepszych utworów tamtych czasów.

Łucja Nogaj, kl. 2AG

Źródła:

www.muzykotekaszkolna.pl
www.pinterest.pl
www.zyciorysy.info