Sejm i Senat RP ogłosił rok 2020 rokiem św. Jana Pawła II. W Sejmie za uchwałą głosowało 417 posłów, przeciw było 4, nikt nie wstrzymał się od głosu. Natomiast w Senacie za uchwałą głosowało 82 senatorów, od głosu wstrzymało się 3 senatorów, nikt nie był przeciw.
Św. Jan Paweł II - papież z dalekiego kraju
Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Był synem Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Miał on dwoje rodzeństwa: Olgę i Edmunda. Pierwszą Komunię przyjął w dniu 25 maja 1929 roku, a sakrament bierzmowania 3 maja 1938 roku. W dzieciństwie małego Karola nazywano „Lolkiem”. Przyszły papież regularnie grał w piłkę nożną, jeździł na nartach oraz odbywał spływy kajakowe. Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach we wrześniu 1930 roku. Podczas nauki w gimnazjum zainteresował się teatrem. Początkowo młody Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, które rozpoczął w październiku 1938.
Kancelaria Sejmu RP poinformowała o patronach roku 2020 wybranych przez parlamentarzystów. Rok ten będzie miał sześciu patronów – cztery osoby oraz dwa wydarzenia. Uhonorowani zostali: św. Jan Paweł II, hetman Stanisław Żółkiewski, Roman Ingarden i Leopold Tyrmand, a także dwa wydarzenia, których okrągłe rocznice przypadają w 2020 roku: Bitwa Warszawska i Zaślubiny Polski z morzem w Pucku.
Rok 2020 będzie szczególny, ponieważ będziemy obchodzić setną rocznicę bitwy z roku 1920, która była częścią wojny polsko-bolszewickiej trwającej trzy lata - od 1919 roku do 1921 roku. Zginęło w niej wielu ludzi, szczególnie młodych.
Jedną z takich osób była Teresa Grodzińska. Urodziła się ona 20 grudnia 1899 roku w Jaszowicach w powiecie radomskim, a zginęła 1 września 1920 roku. Żyła 21 lat. Pochodziła ze szlacheckiej rodziny herbu Kuszaba. Teresa jest bliska naszej szkole, ponieważ była absolwentką gimnazjum Marii Gajl w Radomiu, którego tradycje kontynuuje nasze liceum. Była harcerką i członkinią tajnej Organizacji Młodzieży Narodowej. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej zaczęła praktykę w Szpitalu Ujazdowskim. Pod koniec lipca 1920 roku została wysłana jako pielęgniarka wraz z Brygadą Jazdy Ochotniczej w okolice Hrubieszowa i tam uczestniczyła w działaniach wojennych. Podczas odwrotu II Batalionu pozostała z rannymi żołnierzami i pomagała im, przeprowadzając wielu z nich przez płonący most na rzece Huczwie, narażając swoje życie. 1 września 1920 roku zostali oni otoczeni przez 1 Armię Konną Siemiona Budionnego. Teresa nie wycofała się, chcąc dalej sprawować opiekę nad rannymi. We wsi Stepankowice, podczas ich opatrywania, została wzięta do niewoli. Została uprowadzona do wsi Czortowice. Bolszewicy przetrzymywali ją w stodole, gdzie broniła się przez kilka godzin. Zabito ją w okrutny sposób. Wkrótce po odnalezieniu jej miejsca pochówku rozkazano ekshumację zwłok. Dokumentacja wykazała liczne obrażenia ciała. Została pochowana w Chełmie, a dopiero potem odbył się jej oficjalny pogrzeb zorganizowany z honorami wojskowymi 18 września 1920 roku w Radomiu. Uroczystości pogrzebowe stały się wielką manifestacją patriotyczną, a udział w nich wzięła prawie cała ludność miasta. Jej ciało spoczywa na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Radomiu.
Dionizy Feliks Czachowski urodził się 5 kwietnia 1810 roku w Niedabylu. Swój talent wojskowy i zalety dowódcy ukazał m. in. w bitwach pod Suchedniowem, Pieskową Skałą, Chrobrzem i Grochowiskami. W momencie wybuchu powstania styczniowego wyruszył na Święty Krzyż. Organizował się tam oddział Prędowskiego. Zalety Czachowskiego takie jak wrodzona odwaga, znajomość terenu, nieugięta wola i odporność organizmu sprawiły, że chociaż nie posiadał wykształcenia wojskowego objął stanowisko dowódcy. Został mianowany przez Rząd Narodowy naczelnikiem wojennym województwa sandomierskiego. Zginął 6 listopada 1863 roku pod Jaworem Soleckim w nierównej walce z Rosjanami. Należy do najwybitniejszych wodzów powstania styczniowego.
W Radomiu i jego okolicach znajduje się wiele miejsc, które są związane z jego osobą. Przykładem może być chociażby Mauzoleum Dionizego Czachowskiego w Radomiu w centralnej części placu 72 Pułku Piechoty. Pomnik wzniesiono z okazji 70. rocznicy zrywu. Dzięki ofiarności społeczeństwa, władz miejskich i wojska pomnik gotowy był już jesienią 1938 roku. Pomnik został zaprojektowany przez radomskiego architekta Kazimierza Prokulskiego. Jest to czterostopniowy postument oraz altana, wsparta na sześciu filarach, na której widzimy orła z brązu wykonanego według projektu Jakuba Zajdensznira.
Strona 1 z 3
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- 3
- Następny artykuł
- koniec