14 kwietnia 2015 roku odbyło się drugie spotkanie szkolnego Dyskusyjnego Klubu Edukacyjnego w ramach kampanii społecznej "JA CZYTAM".
Spotkanie poświęcone było fragmentowi książki Zofii Beszczyńskiej zatytułowanej „Jajko księżyca”.
Na początku spotkania wspólnie obejrzeliśmy film z kampanii „Ja Czytam”, podczas którego Zofia Beszczyńska opowiada o czytaniu oraz pisaniu książek. W nawiązaniu do tego filmu podjęliśmy dwa następujące zagadnienia: czy trzeba dużo czytać książek, by umieć je pisać oraz czy istotnie tekst, do którego nie można nic dopisać, nie jest nic wart. Jeśli chodzi o kwestię pierwszą, uczniowie zgodzili się z nią, uznając, że czytanie książek rozwija naszą wyobraźnię, poszerza zasób słownictwa oraz jest niezastąpioną inspiracją do tworzenia różnego rodzaju historii. Jeśli zaś chodzi o kwestię drugą, tym razem zdania uczniów były podzielone. Jedni stwierdzili, że nazbyt rozbudowana historia, np. kilkutomowe wydania „Zmierzchu” Stephanie Meyer oraz „Harry`ego Pottera” J. K. Rowling, w pełni zaspokajają oczekiwania czytelników. Inni zaś uznali, że dobre jest otwarte zakończenie powieści, bowiem pozwala ono czytelnikowi na własne dokończenie losów bohaterów, powieściowe kontynuacje tworzone przez innych twórców pozwalają ponadto poznawać losy bohaterów tym czytelnikom, którzy szczególnie zżyli się z bohaterami (np. kontynuacje „Przeminęło z wiatrem”, „Dumy i uprzedzenia”), poza tym – w przypadku nagłej śmierci pisarza – jego praca nie jest zmarnowana, czego bardzo dobrym przykładem jest „Rodzina Borgiów” Mario Puzo, która została dokończona przez przyjaciółkę autora, choć nie wiadomo, czy zgodnie z zamysłem twórcy.
W dalszej części spotkania bezpośrednio odnieśliśmy się do fragmentu książki Zofii Beszczyńskiej pt. „Jajko księżyca”. Omówiliśmy ten tekst jako zapis nierealnych przygód bohaterki utrzymanych w konwencji snu, w którym to bardzo często jeden obraz przechodzi w drugi bez wyraźnego logicznego związku. Wspomnienia z dzieciństwa przywoływane we śnie mogą z kolei stanowić punkt wyjścia do rozważań o tekstach z kompozycją szkatułkową. Nie znając całego tekstu powieści, tylko i wyłącznie w oparciu o analizowany fragment, próbowaliśmy odpowiedzieć na następujące pytania: o czym tak naprawdę jest tekst oraz jaki los mógł spotkać bohaterkę powieści? Po przeczytaniu tekstu pojawiły się dwie odpowiedzi na pierwsze z powyższych pytań – tekst dotyka problemu poszukiwania swojego miejsca na świecie oraz własnej tożsamości, ponadto, jest wyrazem tęsknoty głównej bohaterki za matką, poszukiwania czułości, miłości i bezpieczeństwa. Świadomość, że główną bohaterkę dręczą koszmary, może nasuwać myśl, że w jej życiu coś musi być nie tak, jak być powinno. Poza tym ciągła tęsknota za matką każe się zastanowić nad tym, co się stało – czy matka umarła? (zauważmy, że nie ma nawiązania do ojca i jakiegokolwiek rodzeństwa), czy bohaterka powieści jest sierotą?, czy przebywa ona w domu dziecka?, czy psychiczne uzależnienie od matki jest tak silne, że nie pozwala na pełną samodzielność?, czy bohaterka może mieć w kimkolwiek wsparcie?, dlaczego tak bardzo emocjonalnie interpretuje rzeczywistość (z fragmentu tekstu nie wynika, ile bohaterka ma lat). Są to tylko hipotezy, ale ich wielość świadczy o niedopowiedzeniu losów postaci przez autorkę, przynajmniej na podstawie tych fragmentów, co pozwala na swobodę interpretacyjną czytelników.
Na końcu naszego spotkania porozmawialiśmy na temat snu w kontekście sensu poszukiwania jego dokładnego znaczenia, dzieliliśmy się własnymi spostrzeżeniami na ten temat – czy sen jest bardziej zapisem tego, co się wydarzyło, czy też projekcją tego, co się dopiero wydarzy. Zdania – czego można się domyślać – były podzielone.
Na zakończenie ustaliliśmy termin następnego spotkania, podczas którego będziemy rozmawiać na temat filmu dokumentalnego "Krew w twoim telefonie" z serii „Ja oglądam”.
Opiekunami uczniów są nauczyciele III LO w Radomiu – mgr Agnieszka Popiel (nauczyciel bibliotekarz) oraz mgr Nina Sienkiewicz-Maj (nauczyciel języka polskiego).
Autorem wszystkich zdjęć jest Karolina Wiatr – uczennica klasy 2C.
Zdjęcia dostępne są w dziale galerii - TUTAJ.