1 kwietnia 2016 roku odbyło się piąte z kolei, a zarazem ostatnie, spotkanie członków Dyskusyjnego Klubu Edukacyjnego powstałego w ramach kampanii społecznej „Ja Czytam”. Podczas tego spotkania rozmawialiśmy na temat fragmentu książki Marcina Wichy pt. „Jak przestałem kochać design”. Na początku naszych rozważań przede wszystkim zdefiniowaliśmy samo pojęcie ‘design’, najpierw odwołaliśmy się do własnych przekonań na temat tego pojęcia, a dopiero potem skorzystaliśmy z definicji słownikowej. Następnie, podejmowaliśmy takie zagadnienia, jak: czy rzeczywiście wystrój pomieszczenia wpływa na nasz sposób zachowania oraz odczucia, jakie nam towarzyszą podczas przebywania w nim; co stanowi o tym, że dane pomieszczenie jest traktowane jako ciepłe lub zimne; czy starannie zaprojektowane wnętrza istotnie dyscyplinują ludzi skuteczniej niż ochrona i policja; jak bardzo design przestrzeni publicznej różni się od designu przestrzeni prywatnej; a w końcu – czy przy pomocy designu można wspólnie budować społeczne normy – czy design może zastąpić policję, nakazy i zakazy; czy faktycznie rozwiązaniem pewnych problemów może być tylko i wyłącznie estetyka. Kwestię tę omawialiśmy chociażby na przykładzie przywołanych w tekście Wichy ławek, które przyciągają „pijaków. Młodzież. Bezrobotnych. Lumpenów. Jednym słowem, ludzi, którym się nie spieszy.” Przykładem alternatywy dla tego typu ławek są chociażby słynne ławeczki z twórcami, jak ławeczka z Bolesławem Prusem w Nałęczowie czy też z Julianem Tuwimem w Łodzi, bądź też ławeczki muzyczne ustawione w Warszawie z okazji Roku Chopinowskiego.

Podczas czwartego spotkania naszego szkolnego Dyskusyjnego Klubu Edukacyjnego, utworzonego w ramach kampanii społecznej „Ja Czytam”, omawialiśmy fragment książki Izy Klementowskiej pt. „Samotność Portugalczyka”.

Podczas spotkania rozmawialiśmy na temat emigracji, odpowiadaliśmy na pytania: dlaczego emigrujemy?, kim jest emigrant?, jak czuje się emigrant na obczyźnie oraz jak jest traktowany przez lokalną społeczność, a także czy kultura, w której został wychowany, ma znaczenie w asymilacji w nowym kraju?

Kwestie emigracji rozważaliśmy w kontekście losów dwóch bohaterów książki „Samotność Portugalczyka”. Jednym z nich jest Dom Rui, ponad sześćdziesięcioletni mieszkaniec Angoli, który w wyniku Rewolucji Goździków stracił nie tylko cały swój majątek, ale też wszystkich swoich bliskich. Zrozumiał wówczas, że nic w życiu nie jest trwałe. Przyjechał do Portugalii jako przedstawiciel tak zwanych retornados, lecz cały czas czuł się w tym kraju samotnym i przestraszonym przyjezdnym. Nigdy nie założył swojej rodziny.

Dyskusyjny Klub Edukacyjny III LO w Radomiu jest już po trzecim spotkaniu w ramach kampanii społecznej „Ja Czytam”.

Podczas tego spotkania rozmawialiśmy na temat fragmentu książki Mariusza Szczygła „Zrób sobie raj” zatytułowanego „Jak się Państwu żyje bez Boga?” Tekst ten jest poświęcony obywatelom Czech, spośród których aż „80% […] przyznaje się do ateizmu”. W ramach ścieżki „różnice” tym razem podjęliśmy więc kwestię różnic pomiędzy człowiekiem wierzącym a ateistą.

Na początku spotkania obejrzeliśmy film przygotowany przez organizatorów kampanii, którego bohater – Mariusz Szczygieł – opowiadał o swoich zainteresowaniach czytelniczych i pasji pisania reportaży; tłumaczył też, dlaczego podjął w swej książce temat wiary i przedstawił go na przykładzie mieszkańców Czech.

13 listopada odbyło się w naszym liceum drugie programowe spotkanie członków szkolnego DKE powstałego w ramach kampanii społecznej „Ja Czytam” organizowanej przez wydawnictwo Operon.

Podczas tego spotkania, w ramach ścieżki edukacyjnej „różnice”, analizowaliśmy fragment powieści Magdaleny Kozłowskiej pt. „Zupa z jeża”. Bohaterką powieści jest trzynastoletnia Jaelle, cygańska dziewczyna, która ucieka wraz z rodziną z ich płonącego domu. Dom ten prawdopodobnie podpalili niechętni Cyganom sąsiedzi. Autorka książki prowadzi czytelnika przez wydarzenia kluczowe w historii romskiej oraz przybliża kulturę, która często jest przez Polaków niezauważana i nierozumiana.

W kontekście omawianej powieści analizowaliśmy temat różnic opartych na odmiennościach kulturowych.

16 października 2015 roku odbyło się I spotkanie szkolnego Dyskusyjnego Klubu Edukacyjnego założonego w ramach drugiej edycji kampanii społecznej „Ja Czytam” organizowanej przez Wydawnictwo Operon.

Podczas tego spotkania, w ramach ścieżki dydaktycznej „RÓŻNICE”, rozmawialiśmy o podobieństwach i różnicach pomiędzy ludźmi w nawiązaniu do fragmentu powieści „ORO” autorstwa Olgi Sawickiej i Dany Łukasińskiej tworzących pod pseudonimem literackim Marcel A. Marcel. Główną bohaterką powieści jest Lena, zakompleksiona nastolatka z domu dziecka, która trafia od jednej rodziny zastępczej do drugiej. Powieść nawiązuje do takich tematów, jak: adopcja, pobyt w domu dziecka, samotność dorastania i dojrzewania.

Na początku spotkania obejrzeliśmy film przygotowany przez organizatorów kampanii. Podczas tego filmu jedna z autorek powieści, Olga Sawicka, dokonała wprowadzenia do omówienia fragmentu tekstu i opowiedziała o swoich zainteresowaniach czytelniczych.

  1. Spotkanie organizacyjne DKE - druga edycja
  2. Ja Czytam - I miejsce naszego szkolnego DKE
  3. III Spotkanie DKE
  4. II Spotkanie DKE