Radom coraz bardziej staje się miastem młodych artystów. Przy Resursie Obywatelskiej działa Teatr Poszukiwań zrzeszający uczniów, którzy chcą rozwijać swoje umiejętności aktorskie. Przygotowali oni razem z grupą taneczną i wokalną Resursa wspaniały musical na podstawie powieści „Kariera Nikodema Dyzmy” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, pt. „Dyzma raz jeszcze”, w reżyserii Katarzyny Sasal. Akcja spektaklu rozgrywa się w latach dwudziestych ubiegłego wieku, tytułowy Dyzma przybywa do Warszawy w poszukiwaniu pracy, nie idzie mu to za dobrze. Przypadkowo znajduje zaproszenie na raut od Prezesa Rady Ministrów. Chce je wykorzystać, jako okazję do napełnienia brzucha. Niepozorna sprzeczka z jednym z gości otwiera Dyzmie drzwi do wielkiej kariery. W rolę tytułowego Dyzmy wcielił się Bartłomiej Maślak – 18-letni uczeń gastronomika. Udało nam się przeprowadzić z nim krótką rozmowę o jego pasji i samym spektaklu.
W tym roku, po raz dwudziesty pierwszy, wręczona została najważniejsza literacka nagroda w Polsce, od ponad dwóch dekad promująca polską literaturę współczesną. Finalistami zostało 7 autorów z 20 nominowanych, a spośród nich pierwszego października wyłoniono zwycięzcę, dla którego przeznaczona jest statuetka i sto tysięcy złotych nagrody. Nominowane dzieła to dwie powieści („Serce” Radki Franczak oraz „Las nie uprzedza” Krzysztofa Środy), dwa tomy eseistyczne („Dwanaście srok za ogon” Stanisława Łubieńskiego i „Fałszerze pieprzu” Moniki Sznajderman), dwa tomy poezji („Włos Bregueta” Jacka Podsiadły i „Paraliż przysenny” Genowefy Jakubowskiej - Fijałkowskiej) oraz jeden – zwycięski! – reportaż Cezarego Łazarewicza pod tytułem „Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka” traktujący o jednej z najgłośniejszych zbrodni lat 80. w Polsce, jej przebiegu, manipulacji służącej zatuszowaniu sprawy i uniewinnieniu sprawców, a także o ogólnej względności prawdy i walce o sprawiedliwość z gigantem, jakim był wówczas aparat komunistycznej władzy.
6 października bieżącego roku w Polsce odbyła się premiera polsko-brytyjskiego filmu pt. „Twój Vincent”. Oczywiście, jako wierna fanka twórczości van Gogha, nie mogłam tego przegapić. Poszłam do kina z dużymi oczekiwaniami i muszę przyznać, że ani trochę się nie zawiodłam.
Ekranizacja przedstawia wydarzenia po śmierci wielkiego artysty. Poznajemy postać Armanda Roulina - syna przyjaciela Vincenta - który ma za zadanie dostarczyć list napisany przez van Gogha przed śmiercią do brata. W trakcie swej podróży dowiaduje się, że brat malarza również nie żyje, jednak Armand uważa, że pismo powinno trafić w ręce osoby, która była artyście bliska. Z tego powodu wyrusza w dalszą drogę śladami van Gogha.
Rodzice - punkt centralny naszego życia. Od narodzin uwielbiamy ich, kochamy i bezgranicznie im ufamy, a oni obdarzają nas wzajemnością. Nadchodzi jednak czas, gdy zaczynamy się od nich powoli oddalać. Świat rówieśników staje się dla nas jedyną drogą. To obciach trzymać się ze ,,starymi”. Koleżanki pukają się w czoło i nazywają cię niecenzuralnie, gdy mówisz im, że mama jest twoją najlepszą przyjaciółką i powierniczką tajemnic. I tylko ,,frajer” trzyma się tatusia. Pod taką presją zaczyna się okres buntu i coraz częściej zadajesz sobie pytanie - czy rodzice są twoimi wrogami? Nie ufają, ciągle kontrolują, szpiegują, a w domu same zakazy i nakazy. Krytykują strój, dobór towarzystwa, naszego chłopaka/dziewczynę. Odnosimy wrażenie, że nie mamy żadnego punktu stycznego, nasze zdania na każdy temat są odmienne. Ale czy to prawda? Może jednak w głębi serca wiemy, że nie. Bo czyż kontrola nie wynika z troski, wszak jak wiele głupstw popełniamy i szybko zaczynamy ich żałować. Chęć chronienia nas pcha czasem rodziców do wścibstwa, a im bardziej zmieniamy nasze codzienne nawyki, ukrywamy to, gdzie i z kim chodzimy, tym większy ogień podejrzliwości płonie w ich głowach.
Ty też możesz zostać polskim Superbohaterem! Szlachetna Paczka i Akademia Przyszłości to dwie wspaniałe akcje społeczne powstałe z inicjatywy Stowarzyszenia Wiosna, które od 2001 roku zmienia serca i życie Polaków.
Wolontariusze Akademii Przyszłości pracują przez cały rok z dziećmi, pomagając im w osiąganiu lepszych wyników w nauce oraz poznawaniu ich mocnych stron. Szlachetna Paczka propaguje natomiast ideę mądrej pomocy. Skupia się ona nie tylko na pomocy materialnej, ale przede wszystkim na pracy z rodziną po to, aby dać jej nadzieję na wyjście z trudnej sytuacji życiowej.
Strona 2 z 3