Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu to święto obchodzone w rocznicę wyzwolenia byłego Niemieckiego Nazistowskiego Obozu Koncentracyjnego i Zagłady Auschwitz-Birkenau. Zostało uchwalone przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2005 roku w celu uczczenia pamięci ofiar pochodzenia żydowskiego, pomordowanych w czasie II wojny światowej przez nazistowskie Niemcy.

Nielicznym osobom udało się przeżyć Holokaust, wielu zginęło. Liczba ofiar szacowana jest na 6 mln osób, z czego prawie połowa to Żydzi zamieszkujący polskie ziemie. Archiwa zostały zniszczone przez Niemców, co uniemożliwiało zidentyfikowanie ludzi, którzy zginęli. Obóz Auschwitz-Birkenau był największym hitlerowskim obozem koncentracyjnym i miejscem zagłady Żydów. Stał się symbolem terroru i ludobójstwa.

Z socjologicznego punktu widzenia niemieckie społeczeństwo zostało przygotowane do wystąpienia przeciwko ludności żydowskiej, najpierw na gruncie psychologicznym, później poprzez fizyczną eksterminację. Nie jest przypadkiem, że tak wielu Niemców wspierało zbrodniczy system. Niemieckie społeczeństwo zaakceptowało fundamenty doktryny nazistowskiej. Jednym z nich był antysemityzm ze wszystkimi wynikającymi z niego tragicznymi konsekwencjami. Sprzyjająca sytuacja geopolityczna umożliwiła wdrożenie planów eksterminacji jeńców. Wobec coraz lepszego zorganizowania procesu wyniszczania ludności, skutkowało to stworzeniem przemysłu śmierci, który doprowadził do Holokaustu. W Niemczech prowadzono bojkot sklepów żydowskich. Odtąd wydawano ustawy i rozporządzenia, które stopniowo ograniczały uprawnienia Żydów jako obywateli i ich udział w życiu gospodarczym. Ustawa o reorganizacji urzędników przyniosła zwolnienia żydowskich pracowników urzędów państwowych oraz samorządowych, ustawy norymberskie wprowadzały zakaz małżeństw mieszanych. Pojęcie „Żyd” było kojarzone pod względem „rasowo – prawnym”, wreszcie w szeregu rozporządzeń z końca 1938 roku usankcjonowano praktykę „aryzowania”, czyli konfiskowanie przedsiębiorstw żydowskich. Na mocy wydawanych rozporządzeń odebrano Żydom możliwość uprawiania zawodów prawnika, lekarza, nauczyciela, dziennikarza, artysty, publicznie palono dzieła żydowskich pisarzy. Ograniczano dostęp żydowskiej młodzieży do nauki. W tej sytuacji Żydzi byli zastraszani. Kres złudzeniom poprawy przyniósł pogrom „Nocy Kryształowej” w 1938 roku. Zdemolowano i spalono wówczas setki synagog, tysiące sklepów i mieszkań, zamordowano ponadto kilkudziesięciu Żydów, a wiele tysięcy zesłano do obozów koncentracyjnych.

Niemcy na wiele sposobów wprowadzali propagandę. Miało to na celu zwrócenie się społeczeństwa niemieckiego przeciwko Żydom, którzy nie byli dla nich grupą religijną ani etniczną, ale rasą stanowiącą przeciwieństwo prawdziwych Niemców – Aryjczyków. Uważali, że spiskują i uniemożliwiają tym dojście Hitlera do władzy.

Holokaust w sposób fundamentalny podważył zasady, na których oparta jest cywilizacja. Mechanizm Holokaustu będzie zawsze niósł uniwersalne przesłanie. Pomimo upływu lat, wciąż żyją uczestnicy tych wydarzeń, którzy mogą dać świadectwo tragedii, jaka stała się udziałem narodu żydowskiego.

Marika Szczepanowska, kl. 3AG

Źródła tekstu:

www.gov.pl
encyclopedia.ushmm.org
www.holocaustremembrance.com
polin.pl
www.unic.un.org.pl
encyklopedia.pwn

Źródło zdjęcia:

https://www.akg-images.de/archive/-2UMDHUH8QU4O.html