Uznany za święto państwowe w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej celebrowany dzień ma upamiętniać narodziny, oświecenie oraz śmierć Buddy. Data owego wydarzenia jest ruchoma – zależy od pełni Księżyca w miesiącu lunarnym, która wypada w kwietniu lub maju.

Wesak jest niezwykle hucznie obchodzony. Obrzędy zaczynane są od wizyt buddystów w lokalnych świątyniach w celu nabożeństwa. Mnisi, w ramach kultu, składają kwiaty, świece oraz kadzidła. Ubrani w białe szaty nierzadko spędzają cały dzień na modlitwach – ukazując tym samym, iż postępują zgodnie z naukami Buddy. Następny punkt tego kolorowego dnia został nazwany ,,Myciem Buddy”; woda jest rozlewana wokół ramion Buddy, aby oczyścić świętujących z żądzy, nienawiści oraz ignorancji.

Kolejną praktykowaną tradycją jest składanie podarunków przy ołtarzu Buddy. Pokazuje to szacunek oraz wdzięczność względem twórcy buddyzmu oraz jego nauk. Obdarowywanie potrzebujących przez buddystów również należy do jednych z najważniejszych zwyczajów święta Wesak.

Obrzędy są odmienne w różnych krajach. Przykładowo w Tajlandii i Indonezji robi się wyjątkowe lampiony z papieru oraz drewna. Natomiast w Chinach, tańczące smoki znane ze świętowania Chińskiego Nowego Roku, są przyłączane do celebrowania święta Wesak. Ostatnim i myślę, że najbardziej znanym obyczajem jest wypuszczanie z klatek uwięzionych ptaków – symbolizują one zostawienie wszelkich zmagań za sobą i życzenie wszystkim istotom szczęścia oraz powodzenia.

Jeśli ktoś interesuje się religią i kulturą azjatyckich krajów, to uważam, że powinien wziąć udział w tym święcie.

Zuzanna Gurnik, kl. 1C

Źródło zdjęcia:

kreatywna.pl