,,Żegota” to kryptonim organizacji, która prowadziła swoją działalność podczas II wojny światowej. Pełna jej nazwa to Rada Pomocy Żydom (powstała 4 grudnia 1942 roku), kontynuowała ona pracę powołanego wcześniej Tymczasowego Komitetu Pomocy Żydom. Użycie nazwiska Konrad Żegota było celowym zabiegiem wymyślonym przez Zofię Kossak-Szczucką, który miał ukryć prawdziwą działalność organizacji. Nazwisko Żegota zostało zaczerpnięte z III części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Głównym bohaterem dramatu jest Konrad, a Żegota był jednym z jego przyjaciół.

Działalność ,,Żegoty” była skoncentrowana wokół szeroko pojętej pomocy Żydom. W roku 1942 zaczęto likwidować getta na masową skalę, co było jednym dowodów na eksterminację Żydów. Organizowano fałszywe dokumenty, zapomogi pieniężne i rzeczowe. Pomagano także uwięzionym w obozach, a także przebywającym w gettach. Bardzo ważną częścią prowadzonych działań była organizacja opieki dla żydowskich dzieci, dla których poszukiwano bezpiecznych domów. Należy tutaj wspomnieć Irenę Sendlerową, która przewodziła tym akcjom jako kierowniczka referatu dziecięcego Rady Pomocy Żydom. Dzięki pomocy kleru Żydzi otrzymywali metryki chrztu, co umożliwiało uratowanie im życia.

Organizacja była podzielona na cztery referaty, które zajmowały się fałszywymi dokumentami, wyszukiwaniem bezpiecznych kryjówek, rozpowszechnianiem ulotek zachęcających do pomocy Żydom, a także sprawowaniem opieki medycznej. Działała jako organ polskiego rządu na uchodźstwie, co było jedynym takim przypadkiem w historii.

Rada Pomocy Żydom działała do roku 1945. Została uhonorowana medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata nadawanym przez Jad Waszem. W roku 1963 przedstawiciele Rady zasadzili w Jerozolimie drzewko ,,Żegoty”, które nadal rośnie w alei Sprawiedliwych.

Monika Chmielewska, kl. 2H