5 maja obchodzimy Dzień Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych. Jest to szczególne święto, obchodzone nie tylko w Polsce, lecz także w innych krajach. Zapoczątkowane zostało we Francji na początku lat 90. XX wieku. Jako dzień godności osób niepełnosprawnych spotkało się z dużym zainteresowaniem i z aprobatą.

Głównym celem obchodów tego dnia jest zwrócenie uwagi społeczeństwa na wyzwania, przed którymi stają na co dzień osoby z niepełnosprawnością. W wielu miejscach, zarówno na świecie, jak i w Polsce z tej okazji organizowane są rozmaite wydarzenia, spotkania czy marsze będące wyrazem sprzeciwu wobec dyskryminacji osób niepełnosprawnych w codziennym życiu. Wszystkie te działania mają spowodować bądź nawet wymusić na społeczeństwie prawidłowe myślenie i zachowanie wobec tych wszystkich, którzy tworzą tę szczególną grupę. Działania te podkreślają, że wobec osób niepełnosprawnych powinno się zachowywać zwyczajnie oraz starać się pokonywać wszelkie pojawiające się bariery, które w jakikolwiek sposób ograniczają ich funkcjonowanie. Ludzie z niepełnosprawnością nie potrzebują naszej litości, zbędnego zainteresowania czy nadmiernego narzucania się w oferowaniu swojej pomocy. Oni walczą tylko o równe prawa, a przede wszystkim równe szanse dla siebie, by przeżyć to życie godnie.

Na świecie żyje ponad 650 milionów osób z niepełnosprawnością psychiczną, fizyczną lub sensoryczną. To około 10% całej populacji.

Jak wygląda polska rzeczywistość? Niepełnosprawnych spotykamy na polskich ulicach rzadziej niż np. w Niemczech, Francji czy Hiszpanii, gdzie w większych miastach widok osoby na wózku jest codziennością. Najważniejszą przyczyną są oczywiście bariery architektoniczne takie, jak: wszechobecne schody, a także nieodśnieżane porządnie chodniki, nieprawidłowo zaparkowane samochody, które zostawiają zbyt mało miejsca, by można było obok przejechać wózkiem, wysokie krawężniki… A wystarczyłoby, aby przy każdej przebudowie miejsc publicznych zaostrzyć przepisy budowlane tak, aby wejścia do sklepów, urzędów, bibliotek, gabinetów lekarskich były dostosowane do tej grupy osób. Takie działania pokazałyby naszą solidarność z tymi, którzy noszą piętno niepełnosprawności.

Łucja Nogaj, kl. 1AG

Źródła:

www.wikipedia.org

www.kadr.infor.pl