Sylvia Plath była amerykańską pisarką i poetką lat 50. i 60. XX wieku. Urodziła się 27 października 1932 roku. Jej matka z pochodzenia była Austriaczką, a jej ojciec pochodził z Grabowa koło Poznania w Cesarstwie Niemieckim. Wiele osób zna tę autorkę z powieści „Szklany klosz”. Historia kobiety bardzo mnie poruszyła, dlatego postanowiłam ją przedstawić.

Sylvia od najmłodszych lat posiadała talent poetycki. Gdy miała 8 lat, opublikowała swój pierwszy wiersz, a w wieku 9 lat dostała od matki swój pierwszy dziennik. Dzienniki pisała do końca swojego życia. Chorowała na zaburzenia depresyjne i chorobę afektywną dwubiegunową. Kilkukrotnie przebywała w szpitalach psychiatrycznych. Uczęszczała do collegu dla kobiet Smith College, a po jego ukończeniu dostała odmowę przyjęcia na Harvard. To wydarzenie miało dla niej kluczowe znaczenie. Podjęła pierwszą próbę samobójczą. W „Szklanym kloszu” opisała właśnie ten okres jej życia. Po tej próbie samobójczej podjęła leczenie w szpitalu psychiatrycznym pod okiem dr Ruth Barnhouse.

W 1955 wyjechała na studia do Anglii – na uniwersytet Cambridge. W Anglii Sylvia poznała Teda Hughesa, którego szybko poślubiła. Mieli dwójkę dzieci, jednakże ich małżeństwo nie było udane. Mąż dopuścił się zdrady i w 1962 roku doszło do separacji. Ich historia jest najbardziej tajemnicza, gdyż podobno Ted znęcał się nad nią i miał życzyć jej śmierci. Sylvia po opuszczeniu Ameryki utrzymywała przyjaźń ze swoją lekarką, dr Barnhouse, regularnie do siebie pisały. Dzięki listom, udało się ustalić wydarzenia w życiu pisarki z ostatnich 3 lat przed jej śmiercią. Od 1960 do 1963 roku pozostawała w jej życiu luka – mąż spalił jej ostatni dziennik, żeby „chronić dzieci” przed jego zawartością. Pisarka przywołuje traumatyczne wydarzenie w liście z 22 września 1962 roku, czyli z miesiąca, w którym doszło do rozstania z mężem. Z kolei w liście z 21 października 1962 roku Sylvia pisze, że Ted powiedział jej, iż chciałby, aby nie żyła. Tak więc korespondencja pochodzi z okresu, gdy pisarka była w nie najlepszej kondycji psychicznej ze względu na rozpad jej małżeństwa. Zaprzyjaźniona lekarka określała w listach Teda jako złego. Krótko przed śmiercią mówiła, że spaliła listy Sylvii, ale jednak zapomniała, że przekazała niektóre z nich badaczce, która z kolei przekazała je innym osobom. Listy miały zostać sprzedane, jednak tak się nie stało. Należą one teraz do Smith College. Pytaniem jest, czemu dr Barnhouse przed śmiercią nie chciała, aby ktoś je ujrzał? Tajemnicą również pozostaje małżeństwo Sylvii i Teda, a raczej, co dokładnie jej zrobił i co było główną przyczyną jej śmierci? Zmarła 11 lutego 1963 roku. Pisarka zostawiła dzieciom śniadanie, zamknęła je w dobrze wentylowanym pokoju i zatruła się gazem. Szokującą informacją jest to, że kochanka jej męża zmarła w taki sam sposób.

Życie Sylvii było bardzo przykre i krótkie, jednak jej twórczość na pewno zostanie zapamiętana na długo. Do tej pory jej grób jest odwiedzany przez ludzi, którzy znają jej twórczość. Oprócz „Szklanego klosza” Sylvia ma wiele więcej cudownych dzieł, które mam w planach przeczytać. Uważam, że warto jest poznać jej historię.

Maja Pluta, kl. 3A